Het klavermodel ervaringsdeskundigheid is opgebouwd uit een horizontale as over ervaren en ervaringen (kennis-ervaring) en verticale as over kennis en deskundigheid (eigen-anderen)
Horizontale as
Over kennis, ervaren en ervaringen
In het midden staan de feitelijke ervaringen, en de manier waarop jij dit ervaart, en anderen dit ervaren.
Hierover bouw je kennis op. Feiten over de symptomen en behandelmogelijkheden van de ziekte die je hebt, kennis over het omgaan met de bureaucratie, de theorie achter herstel- en verwerkingsprocessen.
Ook je ervaring groeit, zowel praktisch als qua inzichten. De leefregels en handelingen die bij je aandoening horen worden een automatisme, je stelt je medicatie af op hoe je je voelt, of je ontwikkelt een tweede natuur in het vinden van hellingbanen waar je met je rolstoel op kan. Je leert omgaan met starende blikken, en beseft dat het meer over de ander zegt dan over jou. Je leven krijgt een nieuwe betekenis, je vindt andere dingen belangrijk. Door de lessen van het leven te leren, bouw je nieuwe inzichten en een groeiende zelfkennis op.
Verticale as
Over persoonlijk en collectief
We hebben allemaal collectieve ervaringskennis en ervaringsdeskundigheid. Het hoort gewoon bij onze algemene ontwikkeling. Alleen op een onbewoond eiland kan je daar aan ontkomen. Hier in Nederland spreek je met andere mensen, en hoort wat zij meemaken en hoe ze daar over denken. Via TV, tijdschriften en zeker via Social Media horen we nog veel meer ervaringen. We kennen allemaal van enorm veel ziektes en aandoeningen de symptomen, weten wanneer je de dokter in moet schakelen en weten ongeveer wat er aan behandeling mogelijk is. Dit is het midden van het klavertjesmodel.
Door eigen ervaringen leer je dit nuanceren. Je krijgt specifieke kennis, en doorleefde inzichten over de wereld áchter die algemene kennis. Je leert ook van de ervaringen van anderen. Deels is dat kennis. Als je op zoek gaat naar informatie, krijg je regelmatig voorbeelden van ervaringen van anderen.
Hoe dichter de ervaringen van die ander bij je staan, hoe meer herkenning er zal zijn. In het directe contact met Peers/lotgenoten groeit ook je ervaring. Een half woord genoeg om elkaar te begrijpen. Sommige opmerkingen lijken te resoneren. Ineens besef je hoe het zit. Er valt direct een kwartje, omdat je de ander iets benoemt wat je bij jezelf herkent. Dingen waar je je eigenlijk voor schaamde, blijken normaler dan je dacht. Je durft het toe te geven. Aan jezelf. Aan anderen. En zo bouw je met elkaar steeds meer ervaringsdeskundigheid op.